شاهرخ مشکین قلم
از نیاز و گروه ۲۵ تا پژواک و ماز و کیوان: استقبال روز ...
نمایش مهره سرخ؛ نگاهی اسطوره‌ای به سرشت انسان‌ها، در ...
شاهرخ مُشکین قلم (زادهٔ آوریل ۱۹۶۷) رقصنده باله، بازیگر تئاتر، نمایشنامه‌نویس و طراح باله ایرانی، فرانسوی است. او بازیگر تئاتر ملی فرانسه و عضو «کمدی فرانسز»(از سال ۲۰۰۵) است. مشکین‌قلم افزون بر بازی در نمایش‌های فرانسوی، در تئاترهای ایرانی که در آمریکا و کانادا اجرا می‌شوند نیز به بازی می‌پردازد.
شاهرخ مشكين قلم با موسيقی و شعر بزرگ شده است و كنجكاویش ، او را به سوی شعر و ادبيات فارسی كشانده ، به كشف اينكه حس نهفته در پس اين كلمات چيست و چگونه می توان اين حس را در رقص منعكس كرد... در سال ١٩٨٤ به فرانسه رفته و در پاريس در رشته های تاريخ هنر و تئاتر تحصيل كرده است. خودش می گويد كه آموختن تئاتر ، مفهوم رقص را برای او به كلی تغيیر داده و از طريق تئاتر آموخته كه چگونه رقص را از حركت به پيام و صدا تبديل كند. در دوره ی پايانی تحصيلش كه روی تزش با موضوع درام و اساطير يونان كار می كرده است، به توصيه ی يكی از استادانش بديدن كاری از آريان موشكين ، يكی از مهمترين كارگردانان تئاتر قرن بيستم می رود و دنيايی را كه از كودكی در ذهنش متصور بوده در تئاتر آريان موشكين بازمی يابد و در يك دوره ی دوماهه ی آزمايشی انتخاب بازيگر موشكين شركت می كند . او از ميان ٢٠٠٠ متقاضی (كه بايد هم بازيگر می بودند و هم رقصنده) ، به همراه ٨ نفر ديگر انتخاب می شود و در سال ١٩٩١ وارد گروه آريان موشكين می شود.
از آن هنگام سخت ترين و در عين حال پر بارترين دوره ی كاری اش آغاز می شود. موشكين از بازيگرانش می خواهد كه در تمام شاخه های رقص و نمايش شرق تعليم ببيند . شاهرخ دوره های آموزشی رقص را در رقصهای نمايشی اندونزی مثل "باريس" و "توپنگ" ، رقص و نمايش هند مثل "كتك" و " كاتاكالی" و همچنين ژاپن مثل "كابوكی" و "تئاتر نو" می گذراند. در طی شش سال همكاری با موشكين، در سه نمايش او بازی می كند.
پس از اين دوره به رقص و اساطير ايرانی روی می آورد. كمپانی رقص "نكيسا" را درست می كند كه به گفته ی خودش ، متاسفانه فقط اروپايی ها در آن ماندند . چون شاگردان ايرانی بسيار بی نظم بوده اند و نا مرتب می آمده اند . بهر حال موفق می شود تا همان حس ايرانی را به رقصندگانش كه شاخه های مختلف رقص می آيند، منتقل كند و با همين گروه چندين كار رقص از جمله "خسرو و شيرين" ، "هفت پيكر" و "سهراب و گردآفريد" و "رويای يك شب ايرانی" را كار و اجرا كند . او تاكنون در فستيوالهای مختلف رقص و تئاتر بين المللی و همچنين "شب صوفی" در باغ جك لاريسون در نيويورك شركت كرده و نام او برای جامعه ی تئاتری فرانسوی، نامی شناخته شده است. آخرین کار او که اخیرا بر روی پرده بود منظومه "کفن سیاه" نوشته ی میرزاده عشقی است.لازم به ذکر است امسال در فستیوال نوروزی زیر گنبد کبود، رقص او به همراه آهنگ بوی باران اجرا شد که در این مراسم آقای شجریان و یوسف زمانی هم به عنوان مهمان افتخاری حضور داشتند.
Shahrokh Moshkin Ghalam is an Iranian modern dancer trained and based in Paris. A graduate in History of Art and Theatre from the University of Paris 8, he is choreographer, actor, and director. In addition, he is the founder and artistic director of Nakissa Art Company.
Style
He was born and spent his very early youth in Iran, but spent his early teens in Paris trained in various styles of dance. His choreography style is usually based on Persian classical music that brings Persian myths, poetry, and dance together to create an atmosphere of magical quality.
He has danced in Seven Pavilions of Love, Sohrab and Gordafarid, and Khosrow and Shirin. In his Dance-Mythologic (a collection of Dances based on Persian mythology) piece, Shahrokh is a story teller translating the lines from thousands of years ago into movements familiar to today's audience all over the world. In Moshkin Ghalam’s view, movement is to convey a message; he does not believe in using movement for the sake of movement. His extensive training in world dances, along with his open-mindedness, allows him to take all that he feels necessary from other cultures, add to it, or sometimes re-invent it each time in a new context for a different purpose.
"I came to realize the importance of my roots, my heritage, my being Iranian after I left Iran. It happened over the course of my six-year collaboration with Ariane Mnouchkine, who reminded us that every single one of us, who came from all over the world, had something to contribute to this magical world of theatre." "I turned to our myths, our legends, our great epic Shahnameh and tried to learn as much as I could."
Shahrokh draws inspiration from diverse Eastern traditions to create a unique style of dance. Persian, Kurdish, Soufi and Indian influences blend with a contemporary training in both dance and theatre.
Performed Works
In 2002 the Royal Opera House of Covent Garden invited him to perform Seven Pavilion Ballet based on the works of great Persian poet Nezami. Dance Variations on Persian themes created in 2007 is his last work which is a collection of his best choreographies performed with Karine Gonzales the major dancer of his company. His Omar Khayyam Ballet inspired by the Quatrains of 12 century Persian poet Omar Khayyam has been performed in Paris, London, Stockholm, New York and Los Angeles, The Mythological Danses inspired by the three love stories (Khosrow and Shirin, Bahram and Dorsatti, Sohrab and Gordafarid) is also a very successful series of Persian dances which has been performed in Europe and North America several times.
Acting career
For six years, he appeared under the direction of Ariane Mnouchkine with the THEATRE DU SOLEIL and had major parts in plays such as Tartuffe, la Ville Parjure and Les Atrides. His theatre performances include “Twelfth Night” of Sheakspear with the Terrain Vague Company, “Romeo and Juliette” directed by Lionnel Briands, “Dionysos, the Baccantes” of Euripide directed by Usevio Lazaro, “Soldier Tale” of Strawinsky in theatre Athenée directed by Antoine Campo, “Tramway named Desire” of Tenesee William directed by Phillip Adrian, and “Abduction in the Serai” directed by Jérome Deschamps.
He has played and directed plays in Persian including:
- Zohreh va Manouchehr by Iraj Mirza
- Mardha va cheez from Makki
- Kafane Siah a play inspired by Mirzadeh Eshghi the early 20th century Iranian poet.
- Pedro et le commandeur, Felix Lope de Vega
- Molière / Lully, Molière, m.e.s Jean-Marie Villégier
- La Maison des morts, Philippe Minyana, m.e.s Robert Cantarella,
- Yerma le Bonheur, Cyrano de Bergerac and others all played in French
Personal life
He and his company Nakissa perform in various countries around the world and attend international festivals or events, such as the Internaitonal Dance Festival in Boulder Colorado, Festival Meridas, Festival d'Asturias Festival de Chartres, Rotterdam, Rome, La haye, and the Tirgan festival in Toronto. Shahrokh enjoys photography. In 2009 he signed an open letter of apology posted to Iranian.com along with 266 other Iranian academics, writers, artists, journalists about the Persecution of Bahá'ís.
