آذر نفیسی
آذر نفیسی (متولد دسامبر ۱۹۵۵) نویسنده و استاد دانشگاه جانز هاپکینز است. او دختر احمد نفیسی شهردار سابق تهران، و نزهت نفیسی (یکی از نخستین زنانی که به مجلس شورای ملی راه یافت) است. خانم نفیسی دارای مدرک دکترای ادبیات انگلیسی از دانشگاه اوکلاهما است. پیش از مهاجرت به آمریکا، وی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و سپس علامه طباطبایی بوده و مدتی هم به عنوان محقق مهمان در دانشگاه اکسفورد به تحقیق و تدریس پرداخته است. او در حال حاضر استاد ادبیات انگلیسی در دانشگاه جانز هاپکینز و سخنران میهمان در موسسه سیاست خارجی آن دانشگاه در دانشکدهٔ مطالعات پیشرفتهٔ بینالمللی (سایس) واقع در واشینگتن آمریکاست.
معروف ترین اثر وی کتاب پرفروش "لولیتاخوانی در تهران" است که توجه زیادی را به خود جلب کرد و به ۳۲ زبان ترجمه شدهاست. او با این کتاب خود را به خوانندگان ایرانی و خارجی شناساند، کتابی که شرح جلسات مخفی او و شاگردانش برای مطالعه آثار ممنوعه یا سانسور شده ادبیات دنیا از جمله "لولیتا" اثر ولادیمیر ناباکوف در فاصله سالهای ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ در ایران بود. او جوایز بسیاری را به خاطر این کتاب دریافت کرده است. لولیتاخوانی در تهران، ۱۱۷ هفته در فهرست پرفروش ترین کتاب روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز بود. البته برخی از محققین از جمله دکتر فاطمه کشاورز از دانشگاه واشنگتن در سنت لوییز کتاب نفیسی را مغرضانه و تحقیرکننده فرهنگ ایرانی میدانند. کتاب Jasmine and Stars: Reading More Than Lolita in Tehran در پاسخ به کناب خانم نفیسی نوشته شده است.
کتاب دوم آذر نفیسی با نام "آنچه دربارهاش سکوت کردهام" به یک زندگینامه نزدیکتر است. وی در این کتاب داستان زندگی شخصی خود را به زمانهای قبل و کمی هم بعد از انقلاب معطوف می کند و بیشتر درباره جدایی والدینش می نویسد که چگونه حکومت و سیاست در دوران پهلوی زندگی آنها را به هم زد. خاطرات این کتاب تا زمان مرگ مادر روایت شده است. او در این کتاب پنج دهه غبار را از عکسهای خانوادگی و دفترچه های خاطرات پاک می کند تا جوهره هویت شخصی و اجتماعی خود را جلا بخشد.
او درباره قصه نگاری و همچنین درباره کتاب جدیدیش چنین می گوید:
"بخش اساسی قصه گویی، ایجاد یک نوع همدلی است و در کنار آن بوجود آوردن امکاناتی است که در زندگی ممکن است نداشته باشیم. خواندن سرگذشت دیگران همیشه کمک میکند که ما فکر کنیم سرگذشت ما میتواند چیز دیگری باشد. به تجربههای خودم که نگاه میکنم، خواندن نوشتههای ویرجینیا وولف، شعرهای فروغ فرخزاد، یا حتی در بچگی قصههایی که پدرم از شاهنامه میگفت، در ارتباط با زنهای شاهنامه، همیشه دید مرا بسط میداد و مرا به دنیای دیگری میبرد که در آن دنیا امکانات تازهای پیدا میکردم. من نمیدانم کتاب من روی زنها چه تاثیری میگذارد ولی امیدوارم که این امکان را بدهد که از طریق گفتن قصهامان هم با خودمان و هم از این طریق با دنیا مواجه شویم. از این طریق، هم خودمان را تغییر دهیم و هم دنیا را. برای من گفتن قصه درک رابطه است. خیلی از روابط را از طریق بازگفتن آن میتوانم درک کنم. در طول گفتن یک رابطه هم آنرا میشکافید هم مال خود میکنید. ارتباط من و مادرم در زندگی من و زندگی خیلیها، یکی از مرکزیترین ارتباطاتی بود که روابط بعدی مرا شکل داد. دیدم را نسبت به خودم شکل داده و شاید پیچیدهترین رابطه زندگی من بوده. من همواره این حس را داشتم که چیزی در این ارتباط هم اساسی است و هم ناگفتنی مانده است. تنها طریقی که میتوانستم به درک این ناگفتنی برسم و آن را مبدل به گفتنی بکنم، از طریق بازگویی این رابطه بود. احتمالاً خوانندهها هم، از طریق بازبینی این رابطه، هم آنرا درک میکنند، هم ممکن است به روابطی که خودشان در زندگی خود داشتند بیشتر دسترسی پیدا کنند."
آثار
- لولیتاخوانی در تهران
- ترجمه «دایی جان ناپلئون»
- آنچه دربارهاش سکوت کردهام
Azar Nafisi (born December 1, 1955) is an Iranian academian and writer who has resided in the United States since 1997 when she emigrated from Iran. Nafisi is currently a visiting Fellow and lecturer at the Foreign Policy Institute of Johns Hopkins University’s School of Advanced International Studies (SAIS) and serves on the Board of Trustees of Freedom House.
Nafisi's bestselling book Reading Lolita in Tehran: A Memoir in Books has gained a great deal of public attention and been translated into 32 languages. It was 117 weeks on the New York Times Bestseller list, and has won numerous literary awards, including the 2004 Non-fiction Book of the Year Award from Booksense, and the Europe based Persian Golden Lioness Award for literature. The book has led to criticism about Nafisi's perceived connections to neoconservatism and colonialism. She has a new memoir out called "Things I've Been Silent About: Memories" (2008), in which she calmly narrates the upheavals in her dysfunctional family, including her childhood sexual abuse, where her father, the mayor of Tehran, was jailed for alleged financial irregularities under the Shah, a incarceration Nafisi yearned would bring about her parents' reconciliation.
Early Life
She is the daughter of Ahmad Nafisi, a former mayor of Tehran who was the youngest man elected to the post by the Shah's regime at that time, and Nezhat Nafisi, who was among the first women to be elected to the Iranian parliament under the Shah of Iran. Nafisi is married to Bijan Naderi, and has two children, Negar and Dara.
Born in Iran, Nafisi was sent to school in Lancaster, England at the age of 13. She moved to the United States in the last year of her high school career. She received a Ph.D in English and American literature at the University of Oklahoma. She also holds an honorary doctorate from Bard College. Nafisi returned to Iran in 1979 where for a brief time she taught English literature at the University of Tehran. She then taught at the Free Islamic Azad University, and Allameh Tabatabaii before her return to the United States in 1997 — gained western support for advocating on behalf of Iran's intellectuals, youth and especially young women.
Background and Education
Served on the faculty at Tehran University and later Allemeh Tabatabai University; as visiting fellow at the University of Oxford, taught on the interactions between Western and Iranian culture; has earned international recognition for advocating on behalf of Iran’s intellectuals, youth and especially young women; Ph.D., English literature, University of Oklahoma.
Publications
Things I Have Been Silent About (forthcoming); La Voce Verde (2006); Reading Lolitain Tehran: A Memoir in Books (2003); Anti-Terra: A Study of Vladimir Nabokov’s Novels (1994); numerous chapters and articles on issues related to promotion of democracy and human rights in Muslim societies, on women’s rights and on literature and culture; Reading Lolita has been on best-seller lists worldwide, has been translated into more than 30 languages and has won many literary awards, including 2004 nonfiction award from Booksense and the Frederic W. Ness Book Award. It has also provoked rebuttals such as a book by the well-known Iranian-American scholar Dr. Fatemeh Keshavarz, titled "Jasmine and Stars: Reading More Than Lolita in Tehran," which criticizes Nafisi's story as biased and tainted by her elitist prejudices against mainstream Iranian culture.