باران کوثری
اخبار و مقالات
سرتیتر اخبار پر بیننده: از اولین وزیر زن تا انفجارهای ...
سرتیتر اخبار پربیننده: زنان ایران همچنین در صدر اخبار
از گلشیفته و فرهادی تا نامجو، هیچکس، مهرجویی و کلهر ...
لیست بلند حامیان روحانی از معتمد آریا، پدر گلشیفته، ...
درباره جهانگیر کوثری و جواد خیابانی
«شهر خاموش» جایزه بهترین فیلم دریافت کرد
باران کوثری ۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمده و دانش‌آموخته رشته نمایش از هنرستان سوره است. بهترین بابای دنیا (۱۳۷۰) ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست. نقش‌آفرینی‌های بعدی وی تا سال ۱۳۸۰ به تمامی در فیلم‌های مادرش رخشان بنی اعتماد است.
کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان (۱۳۷۶) توانایی‌هایش را به عنوان بازیگر صحنه نیز به ثبت رسانده‌است. او در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان در اصفهان (۱۳۸۱)، یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه بود.
سال ۱۳۸۵ برای وی سال پرباری بود. باران ابتدا با بازی چشمگیرش در مجموعه صاحبدلان (محمدحسین لطیفی) همه را به تحسین واداشت، سپس از جانب خوانندگان هفته‌نامه چلچراغ برای دریافت نشان محبوبیت این نشریه انتخاب شد و سرانجام در بهمن ماه همین سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای دو فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین‌الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات یک سالش را ورق زد. او در سال ۱۳۸۶ در جایزه تصویر آسیا پاسیفیک توانست برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری شود و در سال ۱۳۸۷ در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم حیران کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول زن شد.
در دوازدهمین جشن خانه سینما در سال ۱۳۸۷ باران به همراه پدرش جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به بابک یزدانی اهدا کرد. همچنین در سال ۱۳۸۹ و در چهاردهمین جشن خانه سینما، نگار جواهریان تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را از باران و حامد بهداد دریافت کرد. وی در سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۰ برای بازی در فیلم بغض در بخش نگاه نو (فیلم‌های اول) کاندیدای جایزه بهترین بازیگر زن شده بود. پس از دو سال ممنوع‌الفعالیت بودن در سال ۱۳۹۲ در دومین فیلم رضا درمیشیان به نام عصبانی نیستم بازی کرد و برای نمایش فیلم در جشنواره برلین به آلمان سفر کرد. همچنین کتابی تحت عنوان باران کوثری در سینمای ایران به قلم حسین عالمگیر از انتشارات شایسته منتشر شد.
وی داوری جشنواره بین‌المللی فیلم وزول در بخش مسابقه سینمای آسیا (فرانسه، ۱۳۹۱) و همینطور هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان در بخش مسابقه سینمای ایران (اصفهان، ۱۳۸۱) را در کارنامه خود داشته است.
از جمله جوایز و افتخارات وی می توان موارد زیر را نام برد:
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (کوچه بی‌نام / بخش سودای سیمرغ / سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر، ۱۳۹۳)
• جایزه بهترین بازیگر زن (ابله / یکمین جشنواره ملی فیلم جوان ایرانی، ۱۳۸۹)
• تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن (خون بازی / یازدهمین جشن خانه سینما، ۱۳۸۶)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (۱_ خون بازی، ۲_ روز سوم / بخش مسابقه سینمای ایران / بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، ۱۳۸۵)
• دیپلم افتخار بهترین نقش‌آفرینی (خون بازی / بخش مسابقه بین‌الملل / بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر، ۱۳۸۵)
• دومین بازیگر کودک و نوجوان سال به انتخاب منتقدین (۱_ زیر پوست شهر، ۲_ باران و بومی، ۱۳۷۹)
Baran Kosari (باران کوثری; born 17 October 1985) is a Crystal Simorgh winning Iranian actress. She is the daughter of director Rakhshan Bani Etemad, and film producer Jahangir Kosari.
She graduated from Soureh academy. The Best Papa of the World (1991) is her first acting experiment. She had appearances in some of her mother's films, Nargess" (1991), Rusari-ye Abi (The Blue-Veiled)" (1994), May Lady" (1997), Kish Stories" (Rain and Ladsman episode - 1998), Under the Skin of the City (2000), Our Times (documentary - 2001). In 2007 she was nominated for the best performance by an actress in Asia Pacific Screen Award for her performance in Mainline.
Baran Kosari also ascertained her abilities as a theater actress with playing in "Over the Mirror" (1997), with Azita Hajian directing.
