کریستین امانپور
اخبار و مقالات
کریستین امانپور و گروهی از موفقترین ایرانیان آمریکا دور ...
"ایران" رویای من: نوروز ۱۳۹۰
ویدئوی مصاحبه کریستین امانپور با محمود احمدی نژاد در نیویورک
کریستین امانپور با ترک "سی ان ان" مجری برنامه محبوب خبری ...
آنتونی بلینکن: ایران پیش از تجاوز اسرائیل با غنی‌سازی ...
کریستین (کریسشیان) امانپور یکی از مشهورترين و موفق ترين خبرنگاران تلويزيوني در سراسر جهان است. او اکنون مجری برنامه "این هفته" شبکه خبری ای بی سی است و پیش از این به مدت ۲۷ سال گزارشگر ارشد بخش اخبار بین‌المللی شبکه سی ان ان بوده است. وی همچنین یکی از اعضای هیئت مدیره "بنیاد بین‌المللی رسانه‌های زنان" است.
كريستين در ۱۲ ژانويه ۱۹۵۸ از پدري ايراني و مادري انگليسي در لندن متولد شد. پدر كريستين، محمد امان پور، يكي از مديران شركت هواپيمايي هما بود و مدت كوتاهي پس از تولد كريستين، همراه با خانواده اش راهي تهران شد. کریستین تحصیلات خود را تا سن یازده سالگی در ایران و پس از آن تا پایان دوره دبیرستان در بریتانیا انجام داد و بعد از آن به ایران برگشت. با وقوع انقلاب اسلامي كريستين ۲۱ ساله همراه با خانواده اش به انگلستان مهاجرت کرد. او سپس به دانشگاه رودآیلند در آمریکا رفت و تحصیلات خود را در رشته روزنامه‌نگاری در سال ۱۹۸۳ به پایان رساند.
کریستین پس از فارغ التحصيلي مدت كوتاهي در شبكه WJAR رودآيلند كه يكي از شاخه هاي محلي شبكه NBC بود كار كرد و پس از آن تصميم گرفت به يك شبكه خبري معتبرتر و بزرگ تر بپيوندد. او از سوي شبكه تازه تأسيس CNN به عنوان دستيار در سرويس بين الملل استخدام شد و به قول خودش: «با يك چمدان، دوچرخه و صد دلار پول» به دفتر CNN در آتلانتا رفت. وی پس از مدت کوتاهی به خاطر استعداد و سخت كوشي اش مورد توجه قرار گرفت. كريستين آخر هفته ها و روزهاي تعطيل نيز سر كار مي رفت و شبانه روز تلاش مي كرد تا پله هاي ترقي را به سرعت بالا برود تا بالاخره به همان كسي تبديل شود كه آرزويش را داشت: «يك گزارشگر سرويس خارجي كه با پول ديگران به گوشه و كنار جهان سرك مي كشد و خبر تهيه مي كند، خود را به خطر مي اندازد و از هيجان سرشار مي شود.»
امان پور در سال ۱۹۸۶ به عنوان خبرنگار CNN به شرق اروپا فرستاده شد تا تحولات آخرين سال هاي جنگ سرد و سقوط كمونيسم را پوشش بدهد. گزارش هاي امان پور از شرق اروپا همان چيزي بود كه جاي پاي او را در CNN محكم كرد و باعث شد مورد توجه رؤساي اين بنگاه خبري قرار بگيرد. كريستين در سال ۱۹۸۹ به سمت گزارشگر سرويس خارجي CNN ارتقا يافت و طي آخرين ماه هاي دهه ۸۰ ميلادي انقلاب هاي دمكراتيكي را كه در پي سقوط كمونيسم و ديوار برلين سراسر اروپاي شرقي را در مي نورديد، پوشش داد. اما دست تقدير اين گونه رقم زده بود كه كريستين امان پور براي دستيابي به موفقيت و شهرت واقعي، پس از يك دور گردش كامل به گرد جهان، بار ديگر به خاورميانه و منطقه خليج فارس برگردد. تجاوز عراق به كويت و تهاجم نيروهاي ائتلافي به رهبري آمريكا به عراق در سال ۱۹۹۰ اين فرصت را در اختيار امان پور گذاشت تا به قول يكي از همكاران باسابقه اش، «صداي شخصي» خودش را در گزارش رويدادها پيدا كند. در عين حال پوشش بي نظير جنگ خليج فارس از سوي امان پور و همكارانش شبكه خبري CNN را نيز هم پاي بي بي سي در زمره معدود شبكه هاي خبري معتبر و صاحب نفوذ در مقياس جهاني قرار داد.امان پور كه اغلب بدون آرايش و با لباسي ساده و تكراري در برابر دوربين تلويزيون حاضر مي شد، طي اين مدت به خاطر تهيه گزارش هايي دقيق، تأثيرگذار و لحن كوبنده و تكان دهنده اش در پوشش فجايع انساني، توجه مخاطبان تلويزيوني در سراسر جهان را به خود جلب كرد.
گزارش هايي كه امان پور و همكارانش از دل جنگ بوسني به شبكه هاي خبري جهان مخابره كردند، باعث شد تا در نهايت سازمان هاي بين المللي و قدرت هاي جهاني در اين جنگ داخلي دخالت كنند و جلوي نسل كشي مسلمانان را بگيرند. امان پور همچنين بيش از هر خبرنگار بين المللي ديگري در منطقه بالكان بوده است و به پوشش درگيري ها و نسل كشي هاي اين منطقه طي چندين سال متوالي پرداخته است. به همين خاطر مسئولان شهر سارايوو در سال ۲۰۰۶ به امان پور عنوان شهروند افتخاري اين شهر را اعطا كردند. پوشش امان پور به جنگ خليج فارس و در پي آن درگيري هاي بالكان و گزارش هايي كه از دل خطر به روي آنتن شبكه هاي تلويزيوني آمريكا مي فرستاد، باعث شد تا طي اين سال ها امان پور نه در ميان همكارانش، بلكه در ميان مردم عادي آمريكا و ديگر نقاط جهان نيز به چهره اي محبوب و شناخته شده تبديل شود. گزارش‌های امانپور از بالکان باعث شد که در سال ۱۹۹۴ جایزه امی دو جایزه جورج فاستر پیبادی، دو جایزه جورج پولک و جایزه شجاعت در گزارشگری دریافت کند.
امان پور به گفته خود، هميشه تلاش مي كند تا چهره اي انساني به گزارش هاي خود ببخشد، به گونه اي كه تك تك بينندگان عمق فجايعي را كه اغلب موضوع گزارش هاي امان پور است، در اعماق وجودشان حس كنند. امان پور مي گويد: «من اعتقاد دارم اگر اخبار و گزارش ها به گونه اي تهيه شود كه با تك تك مخاطبان رابطه اي شخصي و حسي برقرار كند، توجه و واكنش آن ها را بر مي انگيزد.» كريستين امان پور نيز در زمره كساني است كه به قدرت رسانه ها ايمان دارد و مي گويد كه خبرنگاران و گزارشگران با ارائه تصاويري واقعي از دل رويدادهاي فاجعه بار، سرنوشت آدم ها را تغيير مي دهند. امان پور از اين جهت به خاطر پوشش جنگ بوسني به خود و همكارانش بسيار مي بالد و مي گويد: «در حالي كه رهبران جهاني در برابر وقايع بالكان شانه بالا مي انداختند و آن را يك جنگ داخلي مي ناميدند، ما خبرنگاران و گزارشگران گفتيم نه! اين گونه نيست. اين يك نسل كشي عليه مسلمانان در خاك اروپا است كه بايد هر چه زودتر متوقف شود.» امان پور از اين كه خود و همكارانش نقشي هر چند كوچك در جهان امروز بازي مي كنند، احساس غرور مي كند و مي گويد: «پس از جنگ بالكان بود كه متوجه شدم ما داراي چه توانايي و موقعيتي هستيم. از همان زمان تصميم گرفتم تا از جايگاه استثنايي شبكه CNN و مخاطب بين المللي آن در خدمت حقيقت استفاده كنم.»
کریستین امان پور همچنین مصاحبه‌های بسیاری با افراد سرشناسی چون ژاک شیراک ۲۰۰۳ (قبل از جنگ عراق)، محمود عباس ۲۰۰۳، ملک عبدالله ۱۹۹۹، پرویز مشرف ۲۰۰۱، یاسر عرفات ۲۰۰۰ و محمد خاتمی ۱۹۹۷ و محمود احمدی نژاد انجام داده است. امانپور حتی آخرین مصاحبه های معروف دیکتاتورهایی مانند حسنی مبارک و معمر قذافی را قبل از سقوطشان انجام داد.
كريستين امان پور در سال ۱۹۹۸ با جيمز روبين سخنگوي وقت وزارت امور خارجه آمريكا در دولت بيل كلينتون ازدواج كرد و در سال ۲۰۰۰ از او صاحب فرزندي به نام داريوش شد (تصویر). آنها در نیویورک زندگی میکنند.
Christiane Amanpour is one of today's leading news correspondents and currently the anchor of ABC News' "This Week" program. She was formerly chief international correspondent at CNN, where she worked for 27 years. She is a Board Member at the IWMF (International Women's Media Foundation).
Amanpour was born on January 12, 1958 in London, England. She is the daughter an Iranian father Mohammad, an airline executive, and British mother, Patricia. Christian completed her primary education in Iran, and at the age of 11 sent by her parents to a boarding school in England. She returned to Iran after finishing her high school but soon went back to England after the Islamic Revolution in Iran and following Iraq's invasion of Iran. She has stressed that her family was not forced by the government to leave Iran.
Later Christiane moved to the United States to study journalism at the University of Rhode Island. During her college years, she worked at WBRU-FM radio station, and also for NBC TV affiliate WJAR in Providence, Rhode Island. In 1983, Amanpour graduated from the university summa cum laude with a bachelor of journalism degree.
Amanpour joined CNN in 1983 as an entry-level assistant on the network’s international assignment desk in Atlanta. She arrived at CNN with a suitcase, her bicycle, and about 100 dollars. She worked her way up to correspondent in CNN’s New York bureau before becoming an international correspondent in 1990. Her first major assignment was the Gulf War, and she has since covered wars, famine, genocide and natural disasters around the globe. In 1989, she was assigned to work in Frankfurt, Germany, where she reported on the democratic revolutions sweeping Eastern Europe at the time. Through this position, she was able to move up throughout the company and by 1990 served as a correspondent for CNN's New York bureau. Following Iraq's occupation of Kuwait in 1990, Amanpour's reports of the Persian Gulf War brought her wide notice while also taking the network to a new level of news coverage. Thereafter, she reported from the Bosnian war and many other conflict zones.
From 1992 to 2010, Amanpour was CNN's chief international correspondent. She was also the anchor of Amanpour, a daily CNN interview program (2009–2010). In her 18 years as an international correspondent, Amanpour has reported on all the major crises from the world’s many hotspots, including Iraq, Afghanistan, the Palestinian territories, Iran, Israel, Pakistan, Somalia, Rwanda, the Balkans and the United States during Hurricane Katrina. She has also secured exclusive interviews with world leaders from the Middle East to Europe to Africa and beyond, including Iranian Presidents Mohammad Khatami and Mahmoud Ahmadinejad, as well as the presidents of Afghanistan, Sudan and Syria and Palestinian leader Yassar Arafat among others. After 9/11 she was the first international correspondent to interview British Prime Minister Tony Blair, French President Jacques Chirac and Pakistani President Pervez Musharraf.
On March 18, 2010, Amanpour announced she would leave CNN for ABC News, where she would anchor "This Week." She said, “I’m thrilled to be joining the incredible team at ABC News. She hosted her first broadcast on August 1, 2010. During her first two months as host, the ratings for This Week reached their lowest point since 2003. On February 28, 2011, she interviewed Muammar Gaddafi and his sons Saif al-Islam and Al-Saadi al-Gaddafi.
Her body of work has earned an inaugural Television Academy Honor, nine News and Documentary Emmys, four George Foster Peabody Awards, two George Polk Awards, three duPont-Columbia Awards, the Courage in Journalism Award, an Edward R. Murrow award and other major journalism awards as well as honorary degrees from The American University of Paris, Georgetown University, New York University, Smith College, Emory University and the University of Michigan.
In 2007, Amanpour was made a Commander of the Most Excellent Order of the British Empire (CBE) by Her Majesty Queen Elizabeth II for her “highly distinguished, innovative contribution” to the field of journalism. In 1998, the City of Sarajevo named her an honorary citizen for her “personal contribution to spreading the truth” during the Bosnia war from 1992 to 1995.
Amanpour is married to James Rubin, a former Assistant Secretary of State and spokesman for the US State Department during the Clinton administration and currently an informal adviser to Secretary of State Hillary Clinton and President Barack Obama. Their son, Darius John Rubin (in picture), was born in 2000. The family resides in New York City.
