منصور
منصور جعفری ممقانی معروف به منصور در ششم مرداد سال ۱۳۵۰ در تهران بدنیا آمد. منصور از خوانندگان موسیقی پاپ ایران است که در کنار خوانندگی، سابقه آهنگسازی، بازیگری و طراحی مد را در کارنامه کاری خود دارد. او در اوان نوجوانی و در سن ۱۳ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد و فعالیت هنری خود را به صورت رسمی در آنجا آغاز کرد.
منصور در سنين نوجوانی هرگاه فرصتی می يافت در مدرسه و مهمانی ها به خواندن میپرداخت. پس از اتمام دوران دبيرستان منصور به عنوان همخوان روی صحنه و در استودیو های ضیط موسیقی به کار پرداخت پس از گذشت مدتی تا منصور با روند کار در استودیو آشناتر شد یکی از موسیقیدانانی را که از قبل با او سابقه همکاری داشت (عبدی یمینی) را به منظور تنظیم آهنگها در پروژه شخصی خود به استخدام درآورد. منصور ضبط اولين آلبوم خود را با سرمايه ی شخصی حاصل از درآمد فروشگاه موبایل متعلق به خود در سال ۱۹۹۱ آغاز کرد. پروژه منصور ۳ سال برای کامل شدن طول کشید زیرا منصور اصرار داشت از بهترین امکانات و روش ها برای ضبط کارهایش استفده کند.در این مدت منصور تخت آموزش استادان آواز تکنیک آوازش را بهبود بخشید و سرانجام در اگوست ۱۹۹۴ اولین البوم منصور به نام "فرفره های بی باد" توسط شرکت کلتکس به بازار آمد. منصور در اکتبر ۲۰۰۸ طی یک مراسم رسمی و بزرگ با دختری به نام سوگل ازدواج میکند. در این جشن هنرمندان بسیاری همچون معین، اندی، شهرام و شهبال شب پره، لیلا فروهر و... شرکت داشتند.
در طی سالهای اخیر موجی از انتقادات از طرف مردم و طرفداران متوجه منصور بوده و عدهٔ زیادی از هوادارانش بر این عقیده هستند که سطح کارهای او در این سالهای اخیر بسیار تنزل پیدا کرده و انتظارات طرفداران را بر آورده نکرده است. بیشتر این انتقادات از آلبوم فراری به بعد شکل گرفت و در آلبوم جنجالی به اوج خود رسید. بعضی دیگر نیز نزول منصور را به ازدواج این هنرمند نسبت میدهند و میگویند ازدواج منصور به شدت بر کارهای او تأثیر منفی گذاشته و مثل قبل وقت و هزینهٔ کافی را صرف کارهایش نمیکند و بیشتر به اهنگهای کنسرتی (تبلیغاتی) روی آورده است. منصور تا کنون پاسخ روشنی به انتقادها و ایرادگیریهایی که او را نشانه گرفتهاند نداشته است.
منصور در سال ۱۹۹۹ در فیلمی به نام آمریکای زیبا (America So Beautiful) به کارگردانی بابک شکریان ایفای نقش کرد. او در این فیلم که داستان تعدادی مهاجر ایرانی به آمریکا و شهر لوس آنجلس در سال ۱۹۷۹ است، با هوشنگ توزیع و دیوید فریبرز داوودیان هم بازی شد. این فیلم در جشنوارههای فیلم لوس آنجلس (۲۰۰۱)، آستین (۲۰۰۱)، برلین (۲۰۰۲)، مراکش (۲۰۰۲) شرکت کرد و نامزد ستاره طلایی جشنواره فیلم مراکش شد. پس از آن در سال ۲۰۰۳ در کشور فرانسه اکران شد و در نهایت در آمریکا و اروپا به نمایش عمومی در آمد.
منصور از اوایل شروع فعالیت خود با آهنگسازان - ترانه سرایان و هنرمندان بزرگی کار کرده است. وی با هنرمندان و آهنگسارانی همچون منوچهر چشم آذر، سیاوش قمیشی، عبدی یمینی، حسن شماعی زاده وشاهین شوکتی... و با ترانه سرایانی همچون شهیار قنبری، همایون هوشیار نژاد، هما میر افشار و... به همکاری پرداخته است. منصور در سال ۲۰۰۷ بعد از انتشار آلبوم «قشنگه» کنسرتهای مشترک با داریوش برگزار کرد. همچنین او در سال ۲۰۱۳ تک آهنگی کردی به نام ناز مه که همراه با جمشید منتشر کرد که موفق هم بود.
منصور در سال ۲۰۰۷ به طور رسمی فروش ادکلن و تیشرت با نام تجاری منصور را آغاز کرد. در آن سال خریداران آلبوم «قشنگه» دو رایحه از ادکلن منصور را که در پک آلبوم قرار داشت هدیه میگرفتند. همچنین در سال ۲۰۰۹ با خرید دو آلبوم جنجالی یک ادکلن و تیشرت به خریداران هدیه داده میشد.
Mansour (Mansour Jafari Mamaghani, born 28 July 1971 in Tehran) is a contemporary Iranian singer, actor, composer and fashion designer. From a new generation of rising singers of the exiled Iranian community based in Southern California, he is now ranked as one of the top male singers of the Iranian music scene. Beside Iran, he also has a fan base in Afghanistan, Iraq, Tajikistan.
Despite the Iranian government’s restrictions on pop music, he has nevertheless been able to eclipse other singers in gaining a wide recognition in that country. Equally popular among both men and women, his songs now serve various ceremonial openings of events, such as soccer games, weddings and private parties. Due to the lively nature of his music that has engaged and absorbed the youth of Iran, he is now permanently banned from returning or performing for any reason in that country.
Mansour was born in Tehran, Iran. Little is known of his early childhood years, though he was said to be an artistic child. Nothing is said of his propensity for music or singing at this time; however, it is speculated that with the war with Iraq at its climax, the psychology of most Iranians, young and old, was inhibited. With the devastating effects of the war and the restrictions of the clerical regime, small part of his family immigrated to the United States when Mansour was young.
In 1991, Mansour embarked on recording his first album. A project that would eventually take three years to complete, the debutante is said to spend much time in preparation to refine his voice and vocal techniques under rigorous training lessons. He also insisted on hand-picking the producers, lyricists and arrangers for this album, all of which he financed from the revenues of a pager and cell phone store that he owned.
In August 1994, Mansour’s debut album Ferferehayeh Bi Baad (started in 1991) was released through Caltex Records. Labeled as fresh and different for its upbeat and electronic pop textures, it garnered the attention of the new generation of Persian speaking youths of exiled Iranians who had become accustomed to Western music of similar type and thus easily accepted this mode of style into the Iranian music. In this album , Mansour works with some of the greatest Persian musicians such as: Siavash Ghomayshi, Abdi Yamini, Hassan Shamaeizadeh and Manouchehr Cheshmazar. And also famous lyricists like : Shahyar Ghanbari, Homayoun Hooshyarnejad and Masoud Fardmanesh.
In 2008, he married his girlfriend Sogol in a private reception attended by many Persian celebrities and Mansour's close friends like Moein.
