محمدجواد ظریف
اخبار و مقالات
لیست بلند حامیان روحانی از معتمد آریا، پدر گلشیفته، ...
کنوانسیون خزر | ظریف در گفتگوی ویژه
ظریف: مذاکرات مربوط به کنوانسیون خزر در بهترین شرایط ...
ظریف: روحیه ایثارگری مردم سرمایه عظیم کشور است
ظریف: مردم مهمترین عامل قدرت ملی کشور هستند
محمدجواد ظریف دیپلمات ایرانی و وزیر امور خارجه کنونی جمهوری اسلامی ایران است. او همچنین عضو شورای عالی جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران است. ظریف به مدت ۵ سال (از ۱۴ مرداد سال ۱۳۸۱ تا ۵ تیر سال ۱۳۸۶) سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد بوده‌است. او خود را عضو هیچ‌یک از احزاب سیاسی ایران نمی‌داند. وی بیش از سایر وزرای دیگر در تاریخ انقلاب اسلامی در صحن مجلس و در کمیسیون امنیت ملی حاضر شده است و درباره مسائل گوناگون به نمایندگان پاسخ داده است.
دکتر محمدجواد ظریف در ۱۷ دی ماه ۱۳۳۸ در یک خانواده مذهبی سنتی در تهران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در دبستان و دبیرستان علوی انجام داد ولی پیش از پایان تحصیلات دبیرستانی و به دلیل شرایط سیاسی و امنیتی در سال ۱۳۵۶براي ادامه تحصيل به آمريکا عزیمت کرد. وی مدرک لیسانس و فوق لیسانس را در رشته روابط بین‌الملل و کارشناسی ارشد مطالعات از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو و دانشگاه دنور گرفت و پس از آن تا سال ۱۳۶۷ تحصیلات خود را در مقطع دکترا در رشته مطالعات بین‌المللی (روابط و حقوق بین‌الملل) از دانشگاه دنور آمريکا ادامه داد. او از سال ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و بعد از آن تا سال ۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل بوده است.در خلال دوران دانشجوئي از فعالان و مسولين انجمن اسلامی دانشجویان در امریکا و کانادا بود.
دکتر ظريف داراي سوابق اجرایی طولاني در سمت هاي حساس وزارت امور خارجه مي باشد که از جمله به مدت ۱۰ سال مسئوليت معاونت حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه را به عهده داشته و ۵ سال سفیر و نماینده دائم در سازمان ملل متحد در نیویورک بوده است. وي در طول خدمت چندين بار به عنوان مدير نمونه ملي و دستگاهي شناخته شده است.
دکتر ظريف مسئولیت‌های گوناگون و مهم بین‌المللی نيز احراز کرده است که مهمترين آنها رييس کميته حقوقي مجمع عمومي ملل متحد، رئیس کمیسیون فرهنگی یونسکو، عضوگروه حقوقدان برجسته اصلاح منشور سازمان کنفرانس اسلامی، معاون مجمع عمومی ملل متحد، رئیس کمیسیون خلع سلاح ملل متحد و رئیس کمیته سیاسی دوازدهمین اجلاس سران عدم تعهد در دوربان است. وي مسئوليت سياسي برگزاري اجلاس سران کنفرانس اسلامي در تهران و رياست ستاد برگزاري اجلاس تاسيسي بين المجالس اسلامي در تهران را نيز به عهده داشت. سابقه تدریس دکتر ظریف بیش از دو دهه است؛ از جمله استاد ميهمان در دانشکده روابط بین‌الملل و استاد ميهمان و عضو هيئت علمي (گروه حقوق عمومی) دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. دکتر ظریف دارای تألیفات متعددی به صورت مقاله و کتاب در خصوص موضوعاتی چون دیپلماسی چندجانبه، سازمان‌های بین‌المللی، مسائل سیاسی و امنیتی، خلع سلاح، و... به زبان‌های فارسی و انگلیسی می‌باشد که در نشریات معتبر داخلی و بین‌المللی منتشر شده است.
قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت
در سال ۱۳۶۶ که جنگ ایران و عراق ماه‌های پایانی خود را سپری می‌کرد و فشارهای بین‌المللی بر ایران به منظور پذیرفتن متن اولیه قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت به اوج رسیده بود، تیم مذاکره‌کننده ایرانی سعی داشت بجای درج مفادی که انتظارات ایران را برآورده نمی‌کرد، بندهایی از طرح اجرایی دبیرکل سازمان ملل متحد(خاویر پرز دکوئیار) را جایگزین نماید. نوشتن نامه این درخواست رسمی به محمدجواد ظریف، تنها دیپلمات ایرانی وقت مسلط به زبان انگلیسی در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد گماشته شد تا بتواند مفهوم مورد نظر ایران را به شفافی بیان کند. ظریف نیز با انتخاب کلمات مناسب، توانست نامه موردنظر ایران را تنظیم و در بین کشورهای عضو منتشر کند. این درخواست که با افزودن آن به قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت موافقت شد، در وزارت امور خارجه ایران به «Tantamount Letter» مشهور شد.
مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای
ظریف به عنوان مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران در خصوص پرونده برنامه اتمی ایران از جانب حسن روحانی معرفی شده است. اولین حضور وی به عنوان مذاکره‌کننده هسته‌ای در دیدار با نمایندگان گروه پنج به علاوه یک در نیویورک و در تاریخ ۴ مهر ۱۳۹۲ (۲۶ سپتامبر ۲۰۱۳) برگزار شد. سایر اعضای دیگر تیم مذاکره‌کننده همراه ظریف عبارتند از: عباس عراقچی، مجید تخت روانچی، حمید بعیدی‌نژاد و داوود محمدنیا.
Mohammad Javad Zarif Khonsari (Persian: محمدجواد ظریف خوانساری, born 7 January 1960) is an Iranian diplomat, academic and current Minister of Foreign Affairs. He has held various significant diplomatic and cabinet posts since the 1990s. Zarif is also a visiting professor at the School of International Relations and University of Tehran, teaching diplomacy and international organizations. He was the Permanent Representative of Iran to the United Nations from 2002 to 2007.
Zarif has held other domestic and international positions as well: adviser and senior adviser to the Foreign Minister, Deputy Foreign Minister in Legal and International affairs, member of the prominent personalities of the Dialogue Among Civilizations, Head of the UN Disarmament Committee in New York, member of the prominent personalities of global governance, and Deputy in International Affairs of the Islamic Azad University.
